DrRider (and Boss) in the USA -- Part II

ต่อจากคราวที่แล้ว ก็มาถึง Pittsburgh จนได้ ซึ่งช้ากว่ากำหนดการ 1 วัน ฝนกำลังตกพรำๆ อุณหภูมิประมาณ 26-27 องศาเซลเซียส เราสามคนก็ขึ้นแท็กซี่ไปที่โรงแรม เพื่อนถามว่า ตอนนี้ Pittsburgh เป็นไงมั่ง คนขับแท็กซี่บอก "Wet!" ถึงโรงแรมค่าแท็กซี่ทั้งหมด US$45 (มีทิปด้วย) เคยได้ยินแต่กิตติศัพท์ว่า ที่อเมริกา จะใช้บริการใดๆ ก็ต้องให้ทิปอย่างน้อย 10 % ตอนนี้รู้ซึ้งแล้วแท็กซี่ก็ต้องทิป ชักคิดถึงออสเตรเลียขึ้นมาตงิดๆ -_-'

เอาหล่ะ พอไปถึงโรงแรม (Westin)ซึ่งอยู่ติดกับ Convention Center ที่จัดงานประชุมวิชาการ ก็ขนกระเป๋าเข้าไป (เอง เพราะไม่ต้องการให้ทิป) แล้วไปติดต่อที่ Lobby ปรากฏว่า เป็นเพราะเรามาช้าไปวันนึง เขาจึงยกห้องที่จองไว้ให้คนอื่นไปเรียบร้อย -_-' แล้วก็บอกว่า คงต้องรอจนถึงประมาณ 10 โมงหรือเที่ยงๆ (อันเป็นเวลา Check out) ถึงจะหาห้องให้ได้ โหย ตอนอยู่ในเครื่องบินนี่คิดถึงเตียงสุดๆ พอมาถึงดันไม่มีห้อง T-T แต่ก็ยังไม่ถือว่าโชคร้ายมากที่ "ป๋า" ทิ้งโน้ตเอาไว้ว่า ถ้ามาถึงแล้วยังไม่มีห้อง ให้ไปที่ห้องป๋าก่อน (สืบเนื่องจากตอนที่มีปัญหาเรื่องการเดินทาง Boss ได้ โทรไปหาเลขาของป๋า แล้วเลขาก็จัดการ email ไปหาทุกคนที่เกี่ยวข้อง) เราก็เลยขึ้นไปที่ห้องป๋า และบังเอิญเจอป๋าระหว่างทางพอดีก็เลยไม่มีปัญหา


หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จ (ในห้องป๋านั่นแหละ) ก็แยกกันไปหา Breakie กิน แน่นอนว่าผมกับ Boss คงออกสำรวจหาของกินราคาถูกก่อน แต่ ... ตอนนั้นประมาณ 9 โมงเช้าวันจันทร์ ยังไม่มีร้านอาหารเปิดเลย เลยต้องกลับมาหากินที่โรงแรม ขึ้นไปกินอาหารเช้าแบบอเมริกันบุฟเฟต์ มีไส้กรอก, เบคอน, ไข่ ฯลฯ คนละเกือบ US$18 ยังไม่รวม vat 7% กับทิปต่างหาก สิริรวมมื้อนั้น US$40 -_-' ลืมบอกว่า ราคาที่แสดงไว้ในอเมริกานี่คือราคาที่ยังไม่รวม vat ต้องบวกไปอีก 7-10% แล้วแต่รัฐ แต่ที่ื Pennsylvania นี่รู้สึกจะ 7% หลังจากอยู่ออสเตรเลียมา 2 ปีกว่า และได้มาเจออาหารอเมริกันนี่ถึงกับน้ำตาไหล เพราะไส้กรอกเบคอนและหมูแฮม มันอร่อยเหมือนในเมืองไทย :') ไม่ได้เจอมานานแล้ว เลยล่อซะให้คุ้ม พอกินเสร็จก็ขึ้นไปรอห้อง กว่าจะได้ห้องก็เกือบเที่ยง ในที่สุดก็ได้นอนเตียงซะที...

กิจวัตรระหว่างอยู่ที่นี่ไม่มีอะไร ตอนเช้าตื่นแต่เช้า ประมาณตีสี่-ตีห้า เพราะข้าม time zone มาเยอะ ปกติไม่เคยตื่นแบบนี้มาก่อน แล้วพอถึงเวลาไปส่ง Boss ไป conference มั่ง ปล่อยให้ Boss ไปเองมั่ง (หุหุ) แล้วกลับมาที่ห้องส่วนใหญ่ดูทีวี ที่โรงแรมมีบริการแบบ pay per view ด้วย ซึ่งก็มีหนังที่เพิ่งออกจากโรงหมาดๆ และ Adult ด้วย (แต่ไม่กล้าดู มันคิดเรื่องนึงตั้งเกือบ $US20 แน่ะ) แล้วก็เล่นอินเทอร์เน็ต โรงแรมนี้มีบริการ wifi ให้ใช้ฟรีในห้องพักและที่ lobby ด้วยความเร็ว 378 kbps แต่สัญญาณในห้องมันอ่อนจัง ส่วนน้อยอ่านหนังสือ (ติดข้อสอบมาอ่าน แต่ไม่ค่อยได้อ่าน) เสร็จแล้วตอนกลางวันก็ไปหาบอสไปหาข้าวกินกัน 2 วันแรกกินข้าววันละมื้อ คือมื้อ brunch ไปหาข้าวกินก็เกือบ 11 โมงเข้าไปแล้ว แล้วก็ล่อซะเต็มคราบ เลยกินวันละมื้อพอ วันต่อๆ มาค่อยไปหามื้อเย็นกิน มีคู่มือหาของกินอยู่เล่มนึง เปิดหาร้านถูกๆ แล้วก็เดินไปกินแถวๆ นั้น มีวันนึงไปกินร้านอาหารจีนแถวๆ นั้น แบบ All you Can Eat คนละ $US6 (ยังไม่รวม vat เช่นเคย) ปรากฏว่า ห่วยแตกเอามากๆ ก็เลยเข็ดแล้ว ไปหาร้านอร่อยๆ กินดีกว่า T-T

นอกจากนี้ เกิดมาไม่เคยคิดที่จะแช่น้ำในอ่างมาก่อน มาอยู่โรงแรมนี่เปิดน้ำเต็มอ่างแช่แล้วมันสบายดีแฮะ (Boss แช่เกือบทุกวัน) แบบไม่กลัวเปลืองน้ำเลย เต็มที่ หุหุ

มีหลายวันที่ออกไปเดินสำรวจที่ทางร้านค้าแถวนั้น เดินไปจนถึงร้านหนังสือร้านนึง แล้วก็ไปเจอ Learning Python ของ Lutz เข้า ซึ่งหลังจากที่ยืมห้องสมุดมาอ่านครั้งก่อนแล้ว มันไม่เคยว่างอีกเลย ก็เลยไปอ้อน Boss ขอซื้อแบบอ้อมๆ (และได้รับการอนุมัติ :D) ก็เลยไปซื้อ ซึ่งราคาที่พิมพ์ไว้ที่ปกมัน 35.95 (vat excluded) แต่ไปซื้อจริงมันกลายเป็น 39.99 รวม vat ก็กลายเป็น 42.79 เลยหว่ะ งงๆ แต่กลับมาเช็คกับ o'reilly มันก็ 39.99 แฮะ (แล้วมันจะพิมพ์ 35.95 ไว้ทำไมวะ) เอาเหอะ แต่ก็ถูกกว่าซื้อที่ออสเตรเลียหรือเมืองไทยละกัน

คืนวันพฤหัสฯ คืนสุดท้ายก่อนต้องจาก Pittsburgh กลับไปออสเตรเลีย เราก็ออกไปหาอะไรอร่อยๆ กิน เป็นการฉลองวันแต่งงานครบรอบ 4 ปี (4 ปีแล้วรึ เร็วจัง) ที่ร้าน Six Penn (คือร้านมันอยู่ที่ Sixth Av. ตัดกับ Penn street) ท่ามกลางแสงเทียนสลัวๆ โรแมนติคซะไม่มีอะ (ดูตามคู่มือแล้วคิดว่าไม่แพงมาก) สั่งอะไรมากินจำชื่อไม่ได้แล้ว แต่เหมือนไก่ย่างกับขาหมูเยอรมัน (แหะๆ) อร่อยใช้ได้ เสร็จแล้วก็กลับไปนอนที่โรงแรม

To be continued...